2BECOME

Meteen aan het begin van Violette’s reis als coach kwam ze in aanraking met dezelfde doelgroep als waar FLOOR jongerencoaching zich voor inzet: jongeren met een beperking. Toen ze met haar partner in Vietnam woonde ondersteunde ze namelijk een stichting die scholen voor jongeren met een beperking vooruit hielp. Eerst vanuit haar ervaring in de marketing en communicatie, maar al snel als coach om de stichting verder op weg te helpen. Eenmaal terug in Nederland had Violette de smaak helemaal te pakken en is ze een coachingsopleiding gaan volgen. Inmiddels heeft ze haar eigen coachingspraktijk 2BECOME en is ze coach bij FLOOR jongerencoaching. Als nichtje van een tante met het syndroom van down had Violette al affiniteit met de doelgroep. “Daarnaast reed ik in mijn jeugd als echt paardenmeisje paard op een manege voor mensen met een handicap.” Vandaar dat het voor Violette niet meer dan logisch was om zich via FLOOR, en met haar eigen coachingspraktijk op jongeren in het algemeen, op dezelfde doelgroep te richten.

FLOOR methode

Dat bij FLOOR de jongere zelf in de lead is van zijn/haar/hun eigen coachingstraject is dan ook een aanpak die helemaal aansluit bij hoe Violette graag werkt. “Ik heb altijd gevonden dat iedereen erbij hoort en dat iedereen zijn eigen verhaal heeft.” De training in de FLOOR methode vond Violette erg leuk en inspirerend. Vooral het rollenspel, nadenken over zingeving in je leven en het uitwerken van je eigen netwerk bleken zaken waar Violette zelf ook veel aan had. “Het zijn goede ankers, zeker ook voor jongeren, om je van bewust te zijn in je leven.” Hoewel er veel waarde gehecht wordt aan de FLOOR methode biedt FLOOR ook de mogelijkheid om te zoeken naar wat werkt voor jou en de jongere, vertelt Violette. Wat haar verreweg het meeste aanspreekt aan de FLOOR methode is de nadruk op het positieve. “Altijd positief bekrachtigen wat er goed gaat, want er gaat altijd wel íéts goed.”

Creatieve invulling

Zo ook bij coachee Cinda. Het wordt Violette meteen duidelijk dat ze te maken heeft met een heel creatieve en vlotte meid die gedisciplineerd haar afspraken nakomt of heel secuur van te voren afzegt als een afspraak niet door kan gaan. Cinda wil voor haar persoonlijke toekomstplan uitkomen op wat een goede dagbesteding voor haar zou zijn. Wat is een goed dagritme? Hoe let ik daarbij goed op mijn grenzen? Samen met Violette werkt Cinda aan de werkbladen van FLOOR en doet zelfs meer dan vereist is. “Cinda gaf telkens een creatieve invulling aan alle opdrachten. Dan maakte ze een collage, de andere keer een tekening of gedichtje. Omdat Cinda vastberaden was het onderste uit de kan te halen was het een feest om met haar samen te werken”, vertelt Violette.

Metaforen

De pandemie gooide slechts beperkt roet in het eten. Cinda en Violette bleken goed met elkaar te kunnen bellen en Violette is veel bij Cinda thuis geweest voor coachingssessies. Daarbij maakten ze geregeld wandelingen, iets wat heel erg past bij de manier van werken van Violette. Bovendien bleek wandelen in de natuur een goede plek om na te denken over het aanvoelen en aangeven van grenzen. Een belangrijk thema in al het coachingswerk dat Violette doet is de connectie tussen hoofd en lichaam. “In het bos maakte ik een tekening van een hoofd en een lichaam en ik vroeg aan Cinda hoe voor haar de connectie tussen die twee zat. Die bleek ver te zoeken in het begin. Dat merk ik vaak, dat jongeren hun lichaam vaak zien als een last.” Leren nadenken over grenzen doet Violette vaak aan de hand van metaforen. Een metafoor die voor Cinda van veel waarde bleek was de metafoor van de bal onder water houden. “Als je dingen weg stopt is het net als een bal die je onder water probeert te drukken. Met hoe meer kracht je de bal onder water drukt, des te harder komt de bal weer boven water op een gegeven moment. Zo werkt het met grenzen ook. Daar moet je mee oefenen. Oefenen in het aanvoelen en aangeven van ‘dit voelt niet goed’ en dat mag ik zeggen en vervolgens ervaren ‘hey, de ander accepteert dat ook’ of de ander accepteert dat niet en wat doe dat dan met je.”

Netwerk

Dit bleek enorm van waarde voor Cinda toen ze aan de slag ging met haar netwerk. Violette en Cinda hebben geen traditionele netwerkbijeenkomst georganiseerd, maar zijn desalniettemin toch veel met Cindas netwerk bezig geweest. Zowel aan het begin van het coachingstraject als aan het einde brachten ze samen het netwerk van Cinda in kaart. Zo bleek dat doordat Cinda zich bewuster werd van haar grenzen en deze beter ging aangeven, ze waardevollere gesprekken had met haar vriendinnen. Ze belde ze ook vaker op, ook als het niet zo goed ging. Ook social media speelde hierin een belangrijke rol voor Cinda. Waar mensen op sociale media toch vaak kiezen voor het perfecte plaatje, begon Cinda zich juist over haar kwetsbaarheden uit te laten op haar social media. Dat leverde veel positieve reacties op van mensen die zich in Cinda konden herkennen en haar beter leerden begrijpen.

Keurslijf

Nu Cinda veel beter weet wat ze op een dag aankan en haar grenzen veel beter kan aangeven zit het coachingstraject met Violette erop. Waar Violette het meest trots op is is dat Cinda niet meer zo hard probeert zich in een keurslijf te wringen. “Cinda vond vooral dat ze sterk moest zijn. Even moest doorzetten. Daar gaat het mis, want door zo’n disconnect tussen je hoofd en je lichaam voel je ook positieve sensaties op een gegeven moment minder. Enthousiasme en blijdschap voel je ook in je lijf. Je kan een enorme steunpilaar voor jezelf zijn als je leert de zachtheid meer op te zoeken. Daar heb ik Cinda ook geprobeerd toe uit te dagen. Zoek eens wat vaker de zachtheid op. Ga niet pas onder een zacht dekentje liggen als je je grenzen bent overgegaan. Naar aanleiding van die tip is Cinda veertjes gaan sparen. Om zichzelf te herinneren aan dat ze de zachtheid ook mag opzoeken.”

Zowel in de verzameling veertjes als aan de geknutselde bij die ze Violette gaf zie je de creativiteit van Cinda weer terug. “Die meid komt er wel” zegt Violette stellig. Het sluit aan bij wat ze Cinda tot slot toewenst: “Ik hoop dat het Cinda lukt om vanuit rust en balans haar eigen weg in het leven te blijven volgen.”