Logo Floor
Het verhaal van

Pien

Pien, twintig jaar oud, volgt de opleiding tot sociaal werker op het LOI. Vanwege de burn-out die ze op haar dertiende kreeg en het revalideren van het chronische vermoeidheidssyndroom is ze tot haar achttiende ‘uit het normale ritme geraakt.’ Daarom volgde ze een coachtraject bij FLOOR jongerencoaching. Lees hier over haar ervaringen

Wat sprak je aan in FLOOR jongerencoaching toen je je aanmeldde?

“Mijn vader heeft FLOOR jongerencoaching gevonden en aan me aangeraden. Dat eigen regie van de coachee zo centraal staat bij FLOOR sprak me er meteen in aan!” Al snel kon ze met coach Elsbeth aan de slag. “Ik had heel snel een afspraak! Binnen drie weken zat ik al met Elsbeth om tafel. Ik ben normaal lange wachtlijsten gewend dus dit was een verademing.”

Waar heb je aan gewerkt met je coach?

“Ik heb een jaartraject gevolgd waarbij ik Elsbeth zo eens in de twee á drie weken zag. Ik wist wel wat ik wilde bereiken in mijn leven en ik wist ook wel hoe ik dat moest doen en toch lukte het me niet. Ik wilde meer studeren en meer balans in mijn leven. Beter worden in keuzes maken en de juiste prioriteiten leren stellen. Ik vond dit coachtraject een “schop-onder-de-kont idee” en dat was precies wat ik nodig had.”

Wat heeft het je opgeleverd?

“Het heeft precies opgeleverd wat ik wilde. Ik heb nu wel het vertrouwen dat ik het volledig weer zelf kan allemaal. Het was het laatste zetje dat ik nodig had. Ik ga nu bijvoorbeeld veel bewuster met mijn tijd om. Ik wil eigenlijk het allerliefst altijd alles tegelijk, maar dat kan gewoon niet. We hebben een keer een oefening gedaan waarbij ik verschillende ballen hoog moest houden. Het ging bijvoorbeeld om sport, werk, vrije tijd, school, sociaal. Ik moest elke bal een cijfer geven van wat het nu was en van wat ik zou willen dat het was qua hoe goed ik het vond gaan en hoe belangrijk het voor me was. Zo was school bijvoorbeeld een vier, maar ik vond dat dat een acht moest zijn. Toen gingen we kijken op welke andere ballen ik dan misschien kon inleveren.”

Je hebt ook hulpverlening gehad in het verleden. Welk verschil is er met de werkwijze van FLOOR zoals jij dat hebt ervaren?

Pien heeft op haar dertiende een burn-out gehad en is gediagnosticeerd met het chronische vermoeidheidssyndroom. Ze heeft vier maanden doorgebracht in een revalidatiecentrum om hiervan bij te komen. Daarna is Pien elf maanden opgenomen geweest bij GGZ-instelling Bascule om te leren leven met haar chronische vermoeidheid. Vervolgens volgde ze speciaal onderwijs op het college De Kleine Prins, omdat ze het reguliere onderwijs niet meer kon bijbenen. Ze volgde destijds een lesrooster van twee keer per week twee uur school. Hier kreeg zij ondersteuning van verschillende therapeuten. Toen ze weer ruimte had om na te denken over haar schoolcarrière bedacht Pien dat ze liever zo snel mogelijk een opleiding wilde volgen om iets te worden dan dat ze nog jaren in de boeken wilde duiken. Dat was de opleiding tot sociaal werker. Ze wist precies wat ze wilde en hoe ze dat moest aanpakken. Ze had echter nog één probleem: ze kon zichzelf niet in beweging krijgen. Ze had een duwtje in de rug nodig en klopte daardoor aan bij FLOOR jongerencoaching.

“Dat ik al veel therapieën heb gehad gaf juist veel vrijheid om bij FLOOR te werken aan wat ik wilde! Wat ik bij andere hulpverlening heel erg heb gehad was dat ik moest doen wat zij zeiden om beter te worden. Dan zeiden ze ‘je moet dat en dat en dat doen en dan word je beter’. Dat was bij Elsbeth natuurlijk helemaal niet zo. Ik vroeg gewoon om de hulp die ik wilde in plaats van dat mij gezegd werd wat ik moest doen.”

Binnen de hulpverlening die Pien tot nu toe gevolgd heeft, miste ze het stukje eigen regie vaak. Er zijn strakke kaders waarin gewerkt wordt en je moet je aan bepaalde, soms strikte, regels houden. De sfeer bij FLOOR jongerencoaching is veel meer gericht op wat de coachee wil bereiken gedurende het traject.

“Bij FLOOR voelde ik daardoor veel meer de vrijheid om dingen te vragen die ik wilde, omdat het mijn keuze was of ik iets wilde doen of niet. Bij vorige trajecten kon er tegen me gezegd worden dat ik drie keer per dag vijftien minuten moest gaan lopen en als ik daar niet mee akkoord ging stopte de behandeling. Bij FLOOR werden er suggesties gedaan en werd mij gevraagd of ik dat zag zitten of niet. Ik voelde de vrijheid om nee te zeggen.”

Pien voelde dat het draaide om haar en dat ze haar eigen draai kon geven aan haar traject. Daarbij was Elsbeth een goede match voor Pien omdat ze beter wilde worden in time-management en Elsbeth daar veel trainingen in gegeven heeft.

Wat zou je andere jongeren aanraden die (dreigen) vast (te) lopen?

“Ik raad andere jongeren FLOOR jongerencoaching zeker aan. Vanwege het stukje eigen regie vooral! Een traject bij FLOOR is een mooie tussenstap om te zetten voor jongeren die twijfelen of ze op de grens zitten van ‘moet ik me nou aanmelden bij de GGZ of niet?’ FLOOR jongerencoaching biedt een maatje dat met je meedenkt en uitgaat van jouw wensen en leefwereld.”

NB Pien is een gefingeerde naam, omdat zij liever niet onder haar echte naam haar verhaal wilde delen.

Deel dit bericht

Meer verhalen
over FLOOR?
Lees verder