Logo Floor
Het verhaal van

Davey

Na het behalen van zijn middelbareschooldiploma kwam Davey (19) zonder studie of werk thuis te zitten. Niet omdat hij dit wilde. Wel omdat hij, na een gestopte opleiding, niet zo goed wist wat bij hem paste. Hij schakelde hulp in en leerde beetje bij beetje meer over zichzelf. Na deze inzichten werd het tijd voor doelgerichte actie. Hij ontdekte FLOOR en samen met zijn coach Marjan ging hij aan de slag met zijn hulpvraag. Het traject is nog in volle gang, maar er zijn nu al flinke stappen gezet. Voor ons hét moment om eens aan Davey te vragen hoe het gaat. Lees je snel verder?

Hoe kwam jij bij FLOOR jongerencoaching terecht?

“Ik zit alweer tijdje zonder werk of studie thuis. Dit komt door een gestopte opleiding, niet lekker in mijn vel zitten en niet weten wat bij mij past. Dat niet lekker in m’n vel zitten heb ik samen met een maatschappijwerkster en een nog grotere instantie onderzocht. Zij gaven mij inzicht in mijzelf en wie ik ben. Ook kwam daar de diagnose autismespectrumstoornis (ASS) uit. Daarna werd het tijd om iets met deze inzichten te gaan doen. Mijn moeder vond de website van FLOOR jongerencoaching en liet mij deze zien. Het sprak me erg aan en voordat ik het wist had ik een telefonische afspraak met projectleider Carola Rothuizen. Zij vertelde me over FLOOR, wat ze precies doen en hoe een coach mij zou kunnen helpen. Eerlijk? Het klonk bijna te mooi om waard te zijn!”

Waarom besloot je een FLOOR-traject aan te gaan?

“Ondanks het feit dat het praatje klonk als iets te mooi om waard te zijn ben ik tóch ingestapt. Waarom? Omdat het in mijn oren handig klonk. Ik wist inmiddels best veel over mezelf, maar miste nog de juiste aanpak naar weer ‘iets’ doen en vooral naar wat dat ‘iets’ dan zou zijn.”

Hoe verliep de start van jouw traject? Wat was jouw (start) hulpvraag bijvoorbeeld?

“Er was niet direct een coach dichtbij mij in de buurt beschikbaar. Ondanks dat werd ik eind 2023 toch best snel gekoppeld aan Marjan. Zij zou met mij het traject aangaan en dat werkt tot nu toe heel erg fijn. We spreken elkaar eens in de drie weken en de sessies duren meestal anderhalf tot twee uur. Deze uren vliegen trouwens echt voorbij. Goed, ik zit nu dus al een tijdje thuis en wist eigenlijk niet zo goed wat ik wilde. Wilde ik weer studeren? Of toch juist gaan voor een (bij)baan? Omdat ik mijn vorige studie ben gestopt voelde alles eigenlijk een beetje demotiverend aan. Deze studie was in mijn hoofd namelijk dé studie, maar toen ik eenmaal begon bleek het toch niet bij me te passen. En dan? Wat doe je als je dacht dat wat je écht leuk vond toch niet zo leuk blijkt te zijn? Dat was eigenlijk mijn hulpvraag om het traject te starten.”

Hoe ziet jouw traject eruit. Wat doen jullie bijvoorbeeld tijdens een sessie?

“In het begin vond ik het best lastig. Alles lag namelijk open en mijn vraag was erg breed. Daarom kreeg ik de FLOOR-werkmap met hierin allemaal verschillende opdrachten. Denk aan ‘beren op de weg’, ‘waar loopt je emmer van vol?’ of ‘hoe werkt jouw gebruiksaanwijzing?’. Alle vragen laten je naar jezelf kijken en samen met mijn coach zijn we in de eerste weken verschillende van deze opdrachten afgegaan. Zo kon Marjan ook direct meer over mij te weten komen, zoals hoe ik denk, wat voor contacten ik heb en waar ik blij of juist niet blij van word. Na deze opdrachten bracht Marjan kaartjes mee. Op deze kaartjes stonden verschillende dingen, zoals ‘wat wil je graag in een werkomgeving?’, ‘wat zijn jouw skills?’ of ‘waar haal jij je inspiratie uit?’. Zo kunnen we steeds verder kijken wat ik leuk vind, niet leuk vind en wat bij mij past.

Het leukste van alles? Ik heb sinds gister een nieuwe (bij)baan! Mijn eerste baantje sinds twee jaar. Een paar jaar geleden had ik echt niét geweten wat ik wilde, en nu heb ik gewoon een baan waar ik blij van word. Natuurlijk vond ik het na zo’n tijd wel moeilijk om weer ergens mee te beginnen. Ik moest echt een drempel over, maar uiteindelijk wil ook gewoon iets ondernemen en geld verdienen om leuke dingen te kunnen doen. Zonder Marjan was een baantje krijgen wel lastig geworden. Samen hebben we namelijk vooraf het sollicitatiegesprek geoefend. In dit gesprek was Marjan de recruiter en ik gewoon mijzelf, de sollicitant. Zo had ik ook al een setje vragen klaar om te stellen tijdens de echte sollicitatie. Op deze manier werd het echt een gesprek in plaats van een ondervraging.”

Wat heb jij aan het traject of wat is op dit moment jouw grootste les/inzicht?

“Mijn grootste les? Ja, veel. Eigenlijk te veel om hier zo op te noemen. We hebben namelijk super veel onderwerpen behandeld en zijn nog steeds niet klaar. Een goed voorbeeld is wel dat ik van Marjan heb geleerd anders naar mijzelf te kijken. Ik heb mezelf altijd beschouwd als typische autist die moeilijk met mensen om kan gaan en niet zo goed is in contacten leggen. Dat is een verkeerd zelfbeeld en niet per se de waarheid. Zij pikte dit er zo uit en heeft me geleerd te kijken naar mijn eigen skills en talenten, want uiteindelijk zijn dat de dingen die jou als persoon definieert. En dus niet je stoornis of trekjes.

Daarnaast dacht ik altijd de enige in deze situatie te zijn, maar ook dat is helemaal niet waar. Er zitten genoeg jongeren in vergelijkbare situaties als ik. Jongeren die verdwaald zijn en niet precies weten wat ze eigenlijk willen. Ik kan nu beter reflecteren dat ik daar zat, maar daar inmiddels ook uit ben. Het hele FLOOR-traject heeft mij dus geholpen bij inzien wat ik leuk vind, maar óók mijn perspectief op het leven veranderd. FLOOR was voor mij de eerste stap om écht in actie te komen.

Dat maakt FLOOR ook gelijk anders dan andere organisaties. De meeste organisaties zijn erg goed in hun specifieke vakgebied en als professionals, maar een FLOOR-coach helpt je meer op persoonlijk niveau. Een coach die echt naar je luistert en samen met jou kijkt naar welke stappen je kunt zetten. Om vervolgens jou, met eventuele begeleiding, die stappen zelf te laten uitvogelen. Je doet het eigenlijk allemaal zelf.”

Heb jij jouw start hulpvraag inmiddels bereikt?

“Ja en nee, dit komt omdat mijn startvraag best breed was en gaandeweg met mij mee veranderde. Ik wilde eerst hulp bij het kiezen tussen werk en studeren, maar inmiddels focussen we ons op hoe ik het stukje studeren zelf kan gaan uitvogelen. Wat ik nog hoop te bereiken in de laatste maanden van dit traject is het krijgen van de juiste skills om zelf mijn leven te kunnen leven en zelf beslissingen te kunnen maken. Ik ben trots op wat ik tijdens dit traject al heb bereikt, maar ik ben tegelijkertijd ook héél dankbaar. Want zonder mijn coach Marjan had ik deze stappen niet kunnen zetten.”

Welke boodschap zou jij jongeren die niet de standaardroute volgen willen meegeven?

“Ik heb goed en lang over deze vraag nagedacht, omdat ik hem erg belangrijk vind. Maar ik vond het stiekem best lastig om tot een duidelijk antwoord te komen. Wat ik wel weet is dat, toen ik vastliep, de mening van anderen mij erg in de weg zat. En dat is eigenlijk mijn grootste blokkade geweest. Ik heb veel vrienden die grote stappen aan het zetten zijn, zoals reizen, uit huis gaan of het afronden van een studie. Dat gaf mij het gevoel constant achter te lopen. Zeker wanneer iemand aan mij vroeg wat ik hele dagen deed en daar geen antwoord op had. Ik kan nu terugblikken en zeggen dat jij je daar helemaal niets van aan moet trekken. Niemand heeft namelijk iets te zeggen over jouw pad en hoe snel je die moet bewandelen. We lopen allemaal op ons eigen tempo. Zolang je maar om hulp durft te vragen wanneer je vast loopt, dan ben je wat mij betreft al meer dan genoeg aan het doen. En kom je nu net van school af met geen idee wat te doen? Dat is niet erg! Laat je niet demotiveren. Je hebt tijd genoeg.”

Ben jij na het lezen van Davey zijn verhaal enthousiast geworden over een traject bij FLOOR jongerencoaching? We hebben nog ruimte voor nieuwe coachees. Je kunt contact met ons opnemen via de contactpagina of lees eerst nog even rustig de jongerenpagina door!

Deel dit bericht

Meer verhalen
over FLOOR?
Lees verder